Dorosłe Dzieci Alkoholików – charakterystyka DDA

DDA, czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików, to osoby, które w dzieciństwie doświadczyły uzależnienia rodziców od alkoholu. Skutki tych doświadczeń w czasie dojrzewania nie pozostają bez śladu także w dorosłym życiu.

Jeśli dorastałeś w domu z rodzicem, który nadużywał alkoholu, prawdopodobnie dobrze znasz uczucie niepewności. Kiedy jedno lub oboje rodziców zmaga się z uzależnieniem, środowisko domowe jest nieprzewidywalne, a potrzeby dzieci często pozostają niezaspokojone.

Jeśli nie otrzymywałeś uwagi i wsparcia emocjonalnego, których potrzebowałeś w kluczowym okresie rozwojowym w młodości, a zamiast tego byłeś zaabsorbowany dysfunkcyjnym zachowaniem rodzica, z pewnością może być trudno wiedzieć, jak zaspokoić swoje potrzeby jako dorosły. Co więcej – jeśli brakowało ci pozytywnych, fundamentalnych relacji, później może być Ci trudno samodzielnie rozwinąć zdrowe, oparte na zaufaniu związki.

Dzieci alkoholików często muszą wypierać się uczucia smutku, strachu i złości, aby przetrwać. Ponieważ nierozwiązane uczucia zawsze w końcu się ujawnią, często manifestują się w wieku dorosłym.

Pamiętaj, że nie jesteś już bezradnym dzieckiem. Jesteś dorosły i możesz stawić czoła problemom i znaleźć rozwiązania, które pozwolą Ci wieść szczęśliwsze i spokojniejsze życie.

Wiele dzieci alkoholików rozwija podobne cechy i charakterystyczne zachowania. Tony A., dorosłe dziecko alkoholika, opublikował w 1978 roku „The Laundry List” wymieniającą listę cech charakterystycznych dla osób dorosłych, które dorastały w dysfunkcyjnych domach (w tym domach z problemem alkoholowym).

Lista Tony’ego została przyjęta jako część oficjalnej literatury Światowej Organizacji Dorosłych Dzieci Alkoholików i stanowi podstawę artykułu „Problem”, opublikowanego na stronie internetowej grupy.

Oto cechy wymienione jako charakterystyczne dla Dorosłych Dzieci Alkoholików.

1. Staliśmy się wyizolowani, obawiamy się ludzi i osób, które mają nad nami władzę lub przewagę.
2. Staliśmy się osobami nieustannie szukającymi uznania i straciliśmy w tym procesie własną tożsamość.
3. Jesteśmy przerażeni gniewem innych i osobistą krytyką.
4. Staliśmy się alkoholikami, poślubiliśmy ich lub mamy oba te problemy równocześnie, lub też mogliśmy rozwinąć kompulsywne cechy, takie jak pracoholizm, w celu zaspokojenia naszej chorobliwej potrzeby zaniedbania i opuszczenia samych siebie.
5. Przeżywamy nasze życie z pozycji ofiary i jesteśmy przyciągani przez tę słabość w miłości i związkach przyjacielskich.
6. Mamy nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności i jest nam łatwiej zajmować się innymi niż nami samymi. Pozwala to nam nie przyglądać się zbyt blisko naszym własnym słabościom.
7. Odczuwamy poczucie winy, kiedy stajemy we własnej obronie, zamiast ustępować innym.
8. Staliśmy się uzależnieni od przeżywania emocji.
9. Mylimy miłość z litością i mamy skłonność do „kochania” tych, których możemy „żałować” i „uratować”.
10. Jesteśmy wypełnieni uczuciami z naszego traumatycznego dzieciństwa i straciliśmy zdolność do ich odczuwania i wyrażania, ponieważ są one tak bolesne.
11. Osądzamy siebie surowo i mamy bardzo niskie poczucie własnej wartości.
12. Mamy cechy osobowości zależnej, bardzo obawiamy się odrzucenia i jesteśmy gotowi zrobić wszystko, aby utrzymać związek i nie doświadczyć bolesnych uczuć związanych z odrzuceniem, uczuć, które nabyliśmy, żyjąc z chorymi, niedostępnymi dla nas emocjonalnie ludźmi.
13. Alkoholizm jest chorobą rodzinną; staliśmy się współuzależnieni i przejęliśmy cechy choroby alkoholowej nawet jeśli nigdy nie sięgnęliśmy po kieliszek.
14. Współuzależnieni raczej reagują na wydarzenia, niż je tworzą.

Dorosłe Dziecko Alkoholika niekoniecznie samo zostanie alkoholikiem.

Faktem jest, że ryzyko choroby alkoholowej jest znacznie większe wśród osób, które dorastały w rodzinie alkoholowej – szczególnie jeśli od alkoholu uzależnieni byli ich rodzice lub jedno z nich.

Niektóre osoby, które w dzieciństwie miały styczność z alkoholizmem, rozwijają zupełnie przeciwną postawę – odczuwają dużą niechęć do spożywania alkoholu, nawet sporadycznie i w sposób kontrolowany.

Alkoholizm u DDA nie jest przesądzony, choć jest ryzykiem, którego nie można pomijać. Między innymi z tego powodu tak ważne jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy.

Wiele Dorosłych Dzieci Alkoholików odkrywa, że szukanie profesjonalnej pomocy w celu wglądu w swoje uczucia, zachowania i zmagania pomaga im osiągnąć większą świadomość tego, jak dzieciństwo ukształtowało to, kim są dzisiaj.

Na początku proces ten jest często przytłaczający, ale może pomóc Ci nauczyć się wyrażać swoje potrzeby i radzić sobie z wyzwaniami w nowy i konstruktywny sposób.

Jedną z najważniejszych i najskuteczniejszych form pomocy dla DDA jest terapia indywidualna prowadzona przez wykwalifikowanego terapeutę. Terapeuci specjalizujący się w obszarze uzależnień i traumy mogą pomóc DDA w eksplorowaniu i zrozumieniu swoich emocji, niewłaściwych wzorców zachowań oraz w budowaniu zdrowych strategii radzenia sobie.

W niektórych przypadkach także terapia rodzinna może być istotna dla DDA. Dzięki niej możliwe jest lepsze zrozumienie i przepracowanie trudnych relacji rodzinnych, które mogą nadal wpływać na życie Dorosłych Dzieci Alkoholików.

Terapia grupowa dla DDA również może być niezwykle skutecznym narzędziem, które pozwala na dzielenie się doświadczeniami z innymi osobami, które przeżyły podobne trudności. W grupie wsparcia DDA mogą uzyskać zrozumienie, wsparcie emocjonalne oraz cenne wskazówki dotyczące radzenia sobie w codziennym życiu.

DDA często borykają się z brakiem wiedzy na temat skutków alkoholizmu i jego wpływu na ich życie. Edukacja na temat uzależnień, zdrowych strategii radzenia sobie i technik samopomocy może być niezwykle pomocna. Wiedza może pomóc DDA w zrozumieniu, że nie są sami i że istnieją narzędzia i zasoby, które mogą im pomóc.

Ważnym aspektem leczenia DDA jest rozwijanie zdrowych nawyków samopomocy. To może obejmować proste działania, jak regularne ćwiczenia fizyczne, zdrowa dieta, dbanie o sen, praktyki relaksacyjne i dbanie o własne potrzeby emocjonalne. Ważne jest, aby Dorosłe Dzieci Alkoholików w końcu poświęcały czas i uwagę na dbanie o własne potrzeby i dobrostan.

W przypadku DDA, którzy zmagają się z depresją, lękiem, czy zaburzeniami nastroju, ważne jest uzyskanie profesjonalnej pomocy psychiatrycznej.

• Gąsior, K. (2008). Czynniki zagrażające rozwojowi dzieci w rodzinie z problemem alkoholowym na przykładzie Dorosłych Dzieci Alkoholików. Alkoholizm i Narkomania, 3, 247-262.
• Ryś, M., & Wódz, E. (2003). Role podejmowane w rodzinie alkoholowej a struktura potrzeb u dorosłych dzieci alkoholików. Studia Psychologica, 4, 107-122.
• Chodkiewicz, J., & Wilska, A. (2008). Stan zdrowia, wsparcie społeczne i zadowolenie z życia Dorosłych Dzieci Alkoholików (DDA) korzystających z pomocy terapeutycznej. Alkoholizm i Narkomania, 21(2), 135-152.
• Chhanchhuahi, V. L. (2018). Psychosocial Challenges And Coping Strategies Of Adult Children Of Alcoholics (ACOAs) In Aizawl, Mizoram.